de eerste foto's in Canada

De eerste dag in Camrose bij de fantastische familie Ria en Arnold geeft wat gelegenheid om foto's te maken van de directe omgeving. Vandaag gaan we Camrose verkennen, morgen naar Edmonton (waar je zelfs een ijshockeyveld midden in de "mall"  schijnt te hebben) en natuurlijk Ria's verjaardag vieren. En dan maandag met de trailer op stap door het mooie westen van Canada.

Maar eerst nog even de vliegreis van gisteren: was pittig, maar met Icelandair wel comfortabel. Naar Reykjavik ruim 3 uur, naar Edmonton (ik moest overstappen op een ander vliegtuig) nog eens bijna 7 uur. Maar aan boord was het best comfortabel. De stewardessen waren sympathiek en klantgericht, maar niet direct volgens de laatste mode gekleed. Misschien bewuste bedrijfspolicy? Reykjavik was een vlieghaven, die duidelijk aan uitbreiding en vernieuwing toe is. Wat een chaos was het daar. 

Aangekomen in Edmonton stond Ria mij op te wachten, waarna we naar Arnold gingen, die zijn auto in de garage geparkeerd had. Maar ik moet even iets kwijt over de "ontvangst" door de douane in Canada. Die was, laat ik het zo noemen, " verrassend" . In de eerste plaats moet je een flink formulier invullen: waar je gaat verblijven, waarom je naar Canada komt etc, hoeveel geld je meebrengt. Daarna volgt een persoonlijke kennismaking met de douanemeneer, die die vragen nog eens met je doorneemt. "Woont die nicht (ik weet niet wat achternicht in het Engels is) van u al lang in Canada en waar precies, hoe lang blijft u daar, wat gaat u daar doen" . " En die mevrouw in Toronto, waar kent u die van en hoe lang al"? Antwoord: "Die ken ik van mijn 16e jaar, toen ik samen met haar in een korfbalploeg speelde, maar die sport kent u waarschijnlijk niet". " Ja hoor, die sport ken ik wel", reageerde hij nogal arrogant. Ik wilde reageren, dat hij dat loog, want niemand in Canada weet wat korfball is, maar het leek mij verstandiger dat risico maar niet te nemen.  

Ria staat te wachten

Het " autootje" ..

Het was toch nog zo'n 80 km rijden van Edmonton naar Camrose en eenmaal aangekomen kreeg ik mijn " kamer"  toegewezen. In de basement, waar ook zoon Jason woont, maar die zie ik vanavond pas, want die sliep al toen ik aan kwam. En dan in de avond ga je snel merken, dat de reis er toch wel inhakt. Na veel praten (want dat doe je hier al gauw) ging ik om 9 uur naar bed, maar toen was het eigenlijk al een uur of vier in de nacht. 
Vanmorgen wat foto's van het huis en de tuin gemaakt: deze twee mensen hebben het prima voor elkaar!

De tuin achter het huis

Ook hier een zitje 

Zou die liefde voor dieren in de tuin in de familie zitten?

Achterzijde huis

Idem

De Jacuzzi (overdekt)

Zijaanzicht achterzijde

Straatkant

Jaja, twee garages

Vandaag wordt ongetwijfeld gezellig, we gaan Camrose een beetje verkennen. Jullie horen nog van mij! Wel jammer, dat het een beetje druilerig weer is, maar dat is voor een Nederlander niet erg schrikken.....